Stale rosnące wymagania cieplno-wilgotnościowe dla nowopowstałych budynków, wymuszają konieczność wykorzystywania w przyszłości urządzeń grzewczych o dużej sprawności, czerpiących energię z odnawialnych źródeł energii. Dodatkowo, aby spełnić wymagania w przepisach prawnych dotyczących maksymalnego poziomu współczynnika przenikania ciepła U [W/(m2 · K)] należy projektować coraz większą grubość izolacji termicznej. Prowadzi to do zwiększenia grubości ściany oraz znacznego wzrostu kosztów budowy.
Na rynku nie ma bowiem obecnie łatwo dostępnych materiałów izolacyjnych w konkurencyjnej cenie dla tradycyjnych budynków jednorodzinnych , których współczynnik przewodzenia ciepła λ [W/mK] pozwoliłby zachować obecne przekroje ścian dostosowując się jednocześnie do wymogów cieplnych zawartych w Warunkach Technicznych . Propozycją rozwiązania tego problemu jest zmiana technologii wznoszenia. W Polsce coraz większe uznanie zdobywa wznoszenie budynku w technologii szkieletowej drewnianej. Jest to przede wszystkim ekologiczny system budowy, gdyż głównym materiałem jest drewno, będące odnawialnym surowcem naturalnym. Dodatkowo podczas okresu wzrostu, drzewo pobiera z atmosfery CO2 i magazynuje je we włóknach drzewnych, zmniejszając tym samym jego emisję. Podczas wyrobu produktów z drewna, wspomniany CO2 wydalany jest z powrotem do atmosfery gdzie w dalszej kolejności absorbowany jest poprzez istniejące drzewa. W efekcie tworzy się neutralny dla środowiska obieg CO2. Natomiast w technologii tradycyjnej używane są głównie sztuczne materiały takie jak pustak, czy styropian, czego konsekwencją jest emisja bardzo dużych ilości CO2 do atmosfery podczas ich produkcji.
Charakterystyczną cechą budynków szkieletowo drewnianych jest szybki czas montażu. Gotowe prefabrykowane ściany, elementy stropu oraz dachu składane są na budowie za pomocą dźwigu który podaje prefabrykaty bezpośrednio z samochodu dostawczego. Pięcioosobowa ekipa montażowa jest w stanie w ciągu 3 dni zmontować budynek o powierzchni użytkowej 170 m2.